Jak zostałem dentystą

Zo traci kolejne zęby. Tym razem w najbardziej widocznej części zgryzu, czyli z samego frontu. Wygląda przekomicznie bez dwóch górnych siekaczy i muszę się przyzwyczaić do widoku szczerbatego uśmiechu mojej córki. Sam się zresztą walnie przyczyniłem to tego stanu. A jak? Otóż tak…
Zo jest bardzo przewrażliwiona na punkcie bólu i wyrywania zębów. Nie chciała sama usunąć sobie ząbków, które wisiały już dosłownie na ostatnich zawiasach. Postanowiłem więc pobawić się z nią w dentystę. Za jedyne narzędzie stomatologiczne jakie miałem do dyspozycji posłużyła mi szczoteczka do zębów. Przy jej pomocy musiałem ,,rozruszać” ząb. Trochę w prawo, trochę w lewo i do góry (,,we will, we will rock you”). Trwało to dobre kilkanaście minut, ale w końcu przyniosło pożądane efekty. Cierpliwość popłaca. W ten sposób pozbyliśmy się pierwszego ząbka, a kilka dni później drugiego. Zo była zadowolona z mojej obsługi dentystycznej i już zapowiedziała, że jak będą się jej ruszały kolejne ząbki to się do mnie zgłosi.
Mam więc dobre początki w nowy fachu jako stomatolog. Udało mi się pozyskać stałego klienta.