Kapitan Klops

To jest opowiastka dla miłośników starych polskich seriali.
Co rusz na którymś z kanałów telewizyjnych pojawiają się nieśmiertelne seriale: ,,Stawka większa niż życie” i ,,Czterej pancerni”. Nie muszę chyba opisywać, czym były dla mnie te filmy w dzieciństwie. Nie było wakacji bez pancernych i zabawy na podwórku w dzielną załogę Rudego 102. Żeby zdążyć na kolejny odcinek Klossa urywałem się z kolegami w piątej klasie z ostatniej lekcji w szkole. Tymczasem Franki, choć hobbista – militarysta, nie wykazywał dotychczas najmniejszego zainteresowania tymi prehistorycznymi produkcjami filmowymi. Oczywiście do czasu…
Do czasu aż dzieci nie spędziły sobotniego poranku w domu cioci Ani i wujka Julka. Gdy odbieraliśmy dzieci Franki wykrzyknął podekscytowany:
– Oglądałem z Julkiem Kapitana Klopsa!
Dziś gdy wracaliśmy ze spaceru ze Starego Rynku Franki zażyczył sobie, żebym zaśpiewał mu piosenkę o ,,starych pancernych”. Potem zaczął żywo opowiadać, że Jasiu z jego przedszkola w ,,sylwestrowo” bawił się z kolegą w pancernych.
– A ja chciałbym być Ładowlikiem – stwierdził z żarliwym przekonaniem.
– Kim?
– No tym co ładował naboje do działa, Ładowlik…